Sosyal varlıklar olarak beşerlerle irtibata geçmek, tabiatımızda olmazsa olmaz olarak yer alıyor. Ancak her insan toplumsallaşmaya o kadar da açık değil. Pekala, toplumsallıktan uzak bir biçimde yaşamak insan beyninde nasıl tesirler yaratıyor? Neurology’de yayımlanan yeni bir arşatırma, bunun acı bir sonucunu ortaya koydu.
Ortalama yaşı 57 olan yaklaşık 500 bin şahıstan elde edilen dataların incelendiği araştırma, toplumsal izolasyonun beyin yapısı ve bilişteki değişikliklerle irtibatlı olduğunu gösterdi. O denli ki yaşlı yetişkinlerde bu durumun bunama riskini de artırdığı görüldü. Pekala bu neden kaynaklanıyordu?
Demans riski %26 oranında artıyor:
Yapılan çalışmada daima olarak toplumsal etkileşimlere dahil olan beyin bölgelerinin dış dünyaya odaklandığımızda etkinleşen varsayılan mod ağı, neye dikkat edeceğimizi seçmemize yardım eden, hafıza, his ve motivasyonla ilgili subkortikal ağ ve hislerimizi düzenlememizi sağlayan merkezi yönetici ağıyla ilişkili olduğunu gösterdi.
Aynı formda 32 bin bireyden alınan beyin görüntüleme dataları de toplumsal olarak izole olan insanların hafıza ve reaksiyon mühleti üzere alanlarda daha zayıf bilişe sahip olduğunu ve beynin birçok bölgesinde daha düşük gri unsur hacmine sahip olduğunu ortaya koydu. Yalnız olmayan ama kendini toplumsal olarak izole edenlerde demans riskinin %26 arttığı keşfedildi.
Sosyal izolasyonda olanlarda neden bu türlü bir tesir görüldüğüne dair daha kapsamlı bir araştırmanın yapılması gerektiği belirtilirken, mevzu hakkında birtakım varsayımı faktörler de paylaşıldı. Bilim beşerlerine nazaran bu tesirler, izole olunması durumunda oluşan kronik stres ve beynin makul alanlarının kullanılmamasıyla fonksiyonunun kaybedilmesi olabilir.
