Düşüncelerimiz bir çeşit dart gibidir, beynimiz yeni bilgileri hızlı bir şekilde alır ve analiz eder. Yapılan yeni bir çalışmaya göre çeşitli farklı beyin bölgelerinden gelen beyin dalgalarının eş zamanlı hareket etmesiyle hızlı bir biçimde değişen bu beyin evreleri kodlanıyor olabilir. Maymunlar farklı desen noktalarını sınıflandırmayı öğrendikleri sırada iki farklı bölgede oluşan öğrenme ile ilgili beyin dalgaları yeni iletişim devresi oluşturmaktadırlar.
Öğrenmenin temelini ve uzun vadede hafıza oluşumunu (uykunun yardımıyla) beyin sinapslarının veya nöronlar arasındaki bağlantının sağladığı düşünülmektedir. Ancak bu süreç insan zihninin esnekliği açısından oldukça zaman alıcıdır. Basın bildirisinde MIT’ten Earl Miller “Düşüncelerinizi anlık olarak değiştirmeye çalışırsanız bunu yeni bağlantılar oluşturmadan yapmanıza imkan yoktur ve bunları beyninizde parçalamış olursunuz. Sinaptik plastisite bu tür bir zaman dilimi içerisinde gerçekleşmez.” açıklamasında bulunmuştur.
Earl Miller aynı zamanda “Şu an sahip olduğumuz düşüncelere karşılık gelecek dinamik devrelerin oluşturulması için bazı yollar olmalı ve düşüncelerimizi değiştirdiğimiz zaman bu devreler bir şekilde parçalanmalı.” sözlerine yer vermiştir. Kaliforniya Üniversitesi’nden Miller ve Evan Antzoulatos, beynin beyin dalgalarını eş zamanlı hale getirerek bunu gerçekleştirdiğine inanmaktadırlar: Nöronlar yeni bilgileri kodlamak için birlikte çalışırlar.
Beyinde yer alan milyonlarca nöron kendi elektrik sinyallerini üretirler; bunlar beyin dalgalarını oluştururlar ve bu titreşimler EEG tarafından ölçülür. Araştırmayı gerçekleştirilen ikili alışkanlık bilgilerini kontrol eden striatumdan (kırmızı) ve beynin yürütme kontrol sisteminin merkezi olan prefrontal korteksten (mavi) elde edilen EEG örneklere odaklanmışlardır. “Striatum basit şeyleri hızlı bir şekilde öğrenir ve onun çıkışları büyük resmi kademeli olarak alması için prefrontal korteksi eğitir.” diyen Miller; “Striatum bulmacanın parçalarını öğrenir ve prefrontal korteks bulmacanın parçalarını bir araya getirir.” açıklamasını yapmıştır.
EEG sinyalleri maymunlar desen noktalarını iki kategoriden birine ayırmayı öğrendiği zaman ölçülmüştür. Başlangıçta maymunlara her kategoriden iki farklı örnek gösterilmiştir. Her turdan sonra araştırmacılar örnek sayısını iki katına çıkarmıştır. Birincide maymunlar hangi örneğin hangi kategoriye ait olduğunu ezberlemişlerdir ancak rakamlar iki katına çıkarıldığı zaman maymunlar hepsini ezberleme başarısını gösterememişlerdir. Maymunlar her iki kategorinin genel özelliklerini tanımlamaya başlamışlardır. Deneyin son aşamalarına doğru maymunlar 256 örneğin hepsini doğru bir biçimde tanımlamışlardır.
Maymunlar ezberci davranışlarından kategori öğrenmeye doğru geçiş yapmaya başladıklarında EEG örneklerinde bu geçişe tekabül eden değişimler gerçekleşmiştir. Prefrontal korteks tarafından bağımsız bir biçimde beyin dalgaları üretilmeye başlanmıştır ve striatum her birini eş zamanlı hale dönüştürmüş ve her iki bölge arasında bir iletişim devresi oluşturulmasını ima etmiştir.
Miller “Bu rezonans örneklerin oluşturulmasını sağlayan bilinmeyen bir mekanizma vardır ve bu devreler birlikte çalışmaya başlamıştır.” sözlerine yer verirken, “Bu çalışma beyinde sonraki uzun vadeli plastisite değişikleri destekleyebilir ve böylece gerçek anotomik devreler oluşabilir. Ancak gerçekleşen ilk şey bunların birlikte hareket etmesidir.” demiştir.
Maymunlar iki kategoriyi tutturdukları zaman, striatum ve prefrontal korteks arasında iki farklı devre oluşmuştur ve bunların her biri kategorilerden birine karşılık gelmektedir. Prefrontal korteks kategorileri öğrendiği zaman bunları stratiuma gönderir ve bunlar yeni bilgiler geldikçe değişiklikten geçerler, bu işlem sürekli devam eder.
