Her yıl, insanlar yaklaşık 300 milyon ton plastik üretiyor. Bunun hatırı sayılır bir miktarı deniz yaşamı için risk oluşturarak okyanusta bitiyor. Sadece bize dolaşan veya hayvanları boğan büyük plastikler endişelendirmiyor, mikroskobik plastikler de büyük zarar veriyor. Son örnekleme mikroplastikler okyanuslardaki yüzey suyunun% 88 üzerinde mevcut olduğunu gösterdi. Carlos Duarte tarafından yönetilen çalışmanın sonuçları Ulusal Bilimler Akademisi Tutanaklarında yayınlandı.
“Okyanus akıntıları güneş radyasyon nedeniyle küçük ve daha küçük parçalara bölünmüş plastik nesneleri taşımakta. Plastikten olanlar küçük parçalar, mikro plastik olarak bilinen, yüzlerce yıl sürebilir ve Malaspina Seferi 2010 yılında örneklenen okyanus yüzeyinin% 88 oranında tespit edildi” diyor bir basın açıklamasında başyazar Andrés Cózar.
Plastik parçaları giderek daha küçük olduğu için, daha geniş deniz hayvanların plastiği gıda sanmalarına yol açıyor. Plastik hazmedilemez, midede kalır ve hayvanın açlıktan ölmesine neden olur. Mideleri plastik ile dolu küçük hayvanlar daha büyük balıklar tarafından yenilir ve plastik gıda zincirinin üstüne itilir. Açlık tehdidi bir yana, pisliği emme bilen plastik hayvanların içine sızar.
“Bu mikro plastikler davranış ve deniz organizmalarının gıda zinciri üzerinde bir etkiye sahip. Bir yandan, bu küçük plastikler kirlilikleri biriktiriyor ve yutulduğunda ve sindirim sırasında diğer organlara geçebilir, gastrointestinal engelleri unutmazsak ki bu tür atıklarda bu en olası problem” diye devam ediyor Cozar.
Diğer yandan yüzen plastik parçalarının bolluğu birçok küçük organizmalara yelken olur ve daha önce erişemedikleri yerleri kolonizasyon sağlar. Ama muhtemelen, okyanuslarda plastik kirliliği nedeniyle gerçekleşen etkilerin çoğu henüz bilinmemektedir. “
Bu çalışmanın sonuçları 2010 yılında Malaspina Circumnavigation Expedition tarafından toplanan numunelere dayanmaktadır. Hint, Pasifik ve Atlantik okyanuslarının 313 yerlerinden toplam 6.000 metre değişken derinliklerde örneklenmiştir.200.000 numuneler sıcaklık için test edildi, tuzluluk gibi oksijen ve karbon dioksit gazları ve veriler güneş ışığı miktarı, okyanus akım gücü ve diğer faktörlere göre bağlanılmıştır.
Plastik enkazı önemli miktarda bulurken, çok önceki tahminlerin belirtiği kadar değildi. Bu tutarsızlık plastiğin büyük miktarda hayvanlar tarafından sindirilmiş olmasından gelmiş olabilir, plastiğin karada yıkanması(potansiyel plastiglomerate olma), başka hayvanlara yapışmasına veya dışkılarında batmaya sebep oluyor veya plastik algılama noktasından kaçtı. Her olasılığın kendi kusurları vardır ve daha fazla çalışma okyanuslarda plastik ve bu ekosistemler üzerindeki tam etkisi öğrenmek için gereklidir.
Lisa Winter
